Για έναν κάτοικο της Μεσογείου, ένα ταξίδι -μέσα στο κατακαλόκαιρο- με προορισμό το βόρειο άκρο της σκανδιναβικής χερσονήσου και της ηπειρωτικής Ευρώπης μπορεί να φαντάζει είτε ως τρέλα, είτε ως μια ανεξήγητη πρόκληση: κάτι που αντιμετώπισα κι εγώ, όταν μια ομάδα ταξιδευτών από τη Θεσσαλονίκη αποφάσισε να ταξιδέψει στο Βόρειο Ακρωτήριο.
Κείμενο και φωτογραφίες: Γιώργος Κ. Βλάχος
Ευκαιρία, λοιπόν, να γνωρίσουμε τη νορβηγική ενδοχώρα στην καρδιά της Αρκτικής Ζώνης: τοπία με καταπράσινα δάση, καταρράκτες που ξεπηδούν από τα σπλάχνα επιβλητικών ορεινών όγκων, μικρά χωριά από κατακόκκινο ξύλο που εμφανίζονται σε κάθε βήμα.
Καθ’ οδόν προς το Βόρειο Ακρωτήριο
Φτάνουμε στην Alta της Βόρειας Νορβηγίας. Η επιλογή να κάνουμε οδικώς τη διαδρομή μας αποζημιώνει: με κατεύθυνση βόρεια, συναντάμε απίστευτης ομορφιάς τοπία και εκπληκτικά φιόρδ. Πλησιάζουμε στις 70ο 58′ βόρειο γεωγραφικό πλάτος. Βρισκόμαστε στο νησάκι Magerøya, το οποίο έχει πληθυσμό γύρω στις 3.500 κατοίκους.
Εδώ βρίσκονται το Honningsvåg και (32 χλμ. μετά) το Βόρειο Ακρωτήριο.
Το Honningsvåg, η βορειότερη πόλη της ηπειρωτικής Ευρώπης
Το Honningsvåg θεωρείται η βορειότερη πόλη της ηπειρωτικής Ευρώπης. Είναι μεγάλο ψαρολίμανο και αποτελεί εμπορικό, οικονομικό και πολιτιστικό κόμβο της περιοχής.
Μικρή λίμνη στα νότια του Honningsvåg
Οι βιομηχανίες επεξεργασίας σολομού και άλλων αλιευμάτων (ιδιαιτέρα εκείνες που έχουν σχέση με την κατάψυξη ψαριών και κατασκευή διχτυών) έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Το ίδιο και η τουριστική βιομηχανία.
Μια από τις κοιλάδες του Honningsvåg, η οποία φιλοξενεί μία τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε από ένα υδροηλεκτρικό φράγμα
Συνεχίζουμε το ταξίδι μας προς το Βόρειο Ακρωτήριο. Προορισμός μας το γεωγραφικό πλάτος «71ο 10′ 21” North», ένα από τα πιο γνωστά εξαψήφια νούμερα στη Νορβηγία.
Ο βράχος του Βορείου Ακρωτηρίου και η Υδρόγειος («The Globe»), σήμα κατατεθέν του Βορείου Ακρωτηρίου
Ώρα 23:00: μπροστά μας δεσπόζει επιβλητικός ο βράχος του Βόρειου Ακρωτηρίου και, ταυτόχρονα, μια απόκοσμη αίσθηση της «μεγάλης σιωπής» του τοπίου του βορρά.
Βόρειο Ακρωτήριο. Η δυτική πλευρά του βράχου
Ο βράχος του Βόρειου Ακρωτηρίου διεισδύει 310 μέτρα μέσα στον Αρκτικό Ωκεανό. Το 1553, ο Άγγλος εξερευνητής Richard Chancellor έδωσε την ονομασία Nordkapp. Το 1664, ο Ιταλός ιερέας Francesco Negri ήταν ο πρώτος ταξιδιώτης/επισκέπτης του Ακρωτηρίου: έφτασε εδώ με τα πόδια, διασχίζοντας τα χιόνια και τον πάγο της αρκτικής ζώνης.
Το μνημείο Barn Av Jorden, στο βράχο του Βορείου Ακρωτηρίου
Σήμερα, η περιοχή αποτελεί ελκυστικό προορισμό για χιλιάδες ταξιδιώτες απ’ όλο τον κόσμο, που έρχονται να απολαύσουν το φαινόμενο του «ήλιου του μεσονυχτίου».
Ατενίζοντας τον ορίζοντα του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού…
Λόγω της θέσης του κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ο ήλιος μένει πάνω από τον ορίζοντα: αυτό διαρκεί από τις 15 Μαΐου έως τις 31 Ιουλίου περίπου. Έτσι, η μεγάλη διάρκεια της αυγής και του σούρουπου δίνουν 24 ώρες φως.
Αντικρίζουμε τον ορίζοντα του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού, ενώ ο ήλιος στολίζει την αρκτική νύχτα με ένα μείγμα από εκρηκτικό πορτοκαλί και κόκκινο χρώμα. Ο παγωμένος αέρας κάνει παρέα στα λιγοστά σύννεφα που σαν πέπλο απλώνονται στον ορίζοντα: το υποβλητικό σκηνικό μας δίνει την εντύπωση ότι είμαστε σε μια άλλη διάσταση.
To εντυπωσιακό Arctic Cottongrass (Eriophorum scheuchzeri), πολύ συνηθισμένο και διάσπαρτο σε λιβάδια, σε όλες τις χώρες της Αρκτικής ζώνης
Το αλάνθαστο βιολογικό ρολόι της φύσης μας επιφυλάσσει μια ακόμη έκπληξη: αν και ο ήλιος είναι ακόμη στον ορίζοντα, κανένα θαλασσοπούλι δεν πετά, τίποτα δεν κινείται στη φωτεινή νύχτα. Μόνο 2-3 ζευγάρια τάρανδοι αναζητούν νωχελικά τροφή μέσα στα απέραντα αλπικά λιβάδια, κοιτώντας μας περίεργα με μια νηφάλια περιφρόνηση.
Πανίδα της περιοχής: οι γνωστοί τάρανδοι, λίγο έξω από το Honningsvåg
Η χαμογελαστή Branca εργάζεται στο ταχυδρομικό γραφείο του Βόρειου Ακρωτηρίου. Αγοράζουμε κάποιες cartes postales για να τις στείλουμε σε γνωστούς και φίλους. Μας εντυπωσιάζει με την απλότητα της επισήμανσής της: «Δεν είστε σε κάποιο όμορφο μέρος του κόσμου, έχετε φτάσει στα άκρα του κόσμου», μας λέει.
Πράγματι, στέκεσαι στην άκρη του βράχου και αφουγκράζεσαι το σφύριγμα του αέρα και τους σιωπηλούς ήχους της φύσης, παρέα με τη μοναξιά και την απεραντοσύνη του Αρκτικού Ωκεανού. Εδώ, πολύ σύντομα συνειδητοποιείς ότι πέρα από τον ορίζοντα δεν υπάρχει τίποτε άλλο, εκτός από την «κορυφή» του κόσμου: ο Βόρειος Πόλος.
Η «Υδρόγειος»: Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, και ο ήλιος του μεσονυχτίου δημιουργεί απίστευτης μαγείας εικόνες…
Άλλο ένα σαββατοκύριακο καραντίνας (λόγω COVID-19) με βρίσκει καθισμένο μπροστά στον υπολογιστή μου. «Ξαναταξιδεύω» νοερά στις εσχατιές της ευρωπαϊκής ηπείρου, «ακούω» τον δυνατό αέρα να σφυρίζει στην κορυφή του βράχου του Βόρειου Ακρωτηρίου, «αισθάνομαι» τις παγωμένες ριπές του ανέμου να διαπερνούν τα χοντρά ρούχα, «ξαναθυμάμαι» την πορεία προς την «Υδρόγειο» («The Globe») που βρίσκεται στην άκρη του βράχου και «βιώνω» πάλι την παγωμένη αίσθηση όταν την άγγιξα…
Nordkapp Certificate
Σήμερα, τις σκέψεις μου συντροφεύει μια αναμνηστική κάρτα/πιστοποιητικό επίσκεψης στο Nordkapp, θυμίζοντάς μου ότι κάποτε βρεθήκαμε σ’ ένα υπέροχο μέρος και ελπίζοντας ότι πολύ σύντομα θα το ξαναεπισκεφθούμε…
