Ξ εκίνησε το Σαββατοκύριακό του με σκοπό να πάει για κυνήγι στο δάσος του Αμαζονίου, όμως, η μοίρα είχε στα σχέδιά της ένα διαφορετικό, σχεδόν θανατηφόρο πλάνο.
Όταν πήρε την απόφαση να αξιοποιήσει τον ελεύθερό του χρόνο πηγαίνοντας για κυνήγι στον Αμαζόνιο με τους φίλους του, ο 30χρονος Τζόναταν Ακόστα δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα έχανε τη διαδρομή και θα κατέληγε μόνος σε μία τεράστια ζούγκλα με ζώα άγρια και επιθετικά και μοναδικό σύμμαχό του το ανθρώπινο ένστικτο επιβίωσης.
Ο νεαρός Ακόστα δεν πήγε μόνος του μέσα στην πελώρια ζούγκλα του Αμαζονίου. Ήταν 25 Ιανουαρίου, όταν ο Τζόναταν μαζί με τέσσερις φίλους του αναχώρησε για τα δάση της βόρειας Βολιβίας, όπου έμελλε να εξελιχθεί στη μεγαλύτερη περιπέτεια που πέρασε. Το πρόβλημα άρχισε να κάνει την εμφάνιση του όταν ο Ακόστα αποφάσισε να χωριστεί από τους φίλους του και να κινηθεί σε μονοπάτια ξένα και επικίνδυνα εντελώς μόνος.
Η μέρα κυλούσε, οι ώρες περνούσαν, η ορατότητα μειωνόταν, το φως του ηλίου έσβηνε μαζί με τις ελπίδες του 30χρονου να βρει τον δρόμο που ακολούθησε και να επιστρέψει στο Meeting Point που είχε ορίσει με τους υπόλοιπους φίλους του. Τελικά, δεν κατάφερε να τον βρει. Όπως ούτε οι φίλοι του τον ίδιο, αφού τον έψαξαν για πολλές ώρες. Μετά από δύο ημέρες, η οικογένεια του Ακόστα δηλώνει την εξαφάνιση του γιου τους στην αστυνομία της περιοχής, όμως, η έρευνα δεν έφερε γρήγορα το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Όσο οι μέρες περνούσαν, τόσο μειώνονταν οι ελπίδες των δικών του ανθρώπων να τον εντοπίσουν. Ο ίδιος, όμως, δεν είχε χάσει την πίστη του στη ζωή και στην σπουδαιότερη ικανότητα του ανθρώπινου είδους, αυτή της επιβίωσης – ακόμα και σε συνθήκες που μετατρεπόταν σε μονοδρομιακή αναγκαιότητα. Χρειάστηκε έναν μήνα μέχρι τα συνεργεία έρευνας και διάσωσης να τον εντοπίσουν και να τον επαναφέρουν στην κανονικότητα.
Όσο για το πώς κατάφερε να επιβιώσει όλο αυτό το χρονικό διάστημα, οι μαρτυρίες του προκαλούν ανατριχίλα. Όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, τον μισό χρόνο παραμονής ο καιρός ήταν αρκετά βροχερός, κάτι το οποίο τον βοήθησε να έχει νερό να πιεί. Προκειμένου να κρατήσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποσότητα, ο 30χρονος χρησιμοποιούσε τις γαλότσες του, παρακαλώντας παράλληλα να μην σταματήσει να βρέχει. Έτρωγε όσα άγρια φρούτα έβρισκε στο δάσος, ενώ αναγκάστηκε να τραφεί ακόμα και με σκουλήκια και έντομα, όσο οι μέρες περνούσαν και δεν κατάφερνε να βρει το δρόμο διαφυγής.
Το προσωπικό της SAR Bolivia συμμετείχε στην έρευνα της εξαφάνισης του Jhonattan Acosta.
Έχοντας χάσει τον προσανατολισμό του και κάθε πυξίδα κίνησης, ο Ακόστα βάδισε περίπου 40 χιλιόμετρα προκειμένου να βρει ένα σημείο που να οδηγεί στον πολιτισμό και την έξω ζωή. Δυστυχώς, όμως, ανακάλυψε ότι έκανε κύκλους γύρω από το ίδιο σημείο με τη διαδρομή να καταλήγει σε ένα επώδυνα ψυχικό αδιέξοδο.
Και τα προβλήματα δεν περιορίστηκαν στη χλωρίδα, αλλά επεκτάθηκε και στην πανίδα της ευρύτερης περιοχής. Η αποκάλυψη της αδερφής του, Μιλάντε Ακόστα, ότι ο αδελφός της αναγκάστηκε να παλέψει με ένα peccary (αγριόχοιρο της περιοχής) κι ότι ένα τζάγκουαρ παραμόνευε εκεί κοντά, δικαιολογεί την τεράστια ευτυχία που βιώνει ο ίδιος τώρα που βρίσκεται στην αγκαλιά της οικογένειας του. Μπορεί να έχασε συνολικά 17 κιλά του βάρους του, αλλά τελικά βγήκε ζωντανός από τη συγκλονιστική περιπέτεια που έζησε για ένα μήνα, και ευχαρίστησε το Θεό που «μου έδωσε μια νέα ζωή», όπως είπε χαρακτηριστικά.
