Π όσο καιρό θα μπορούσες να βρίσκεσαι στον αέρα; Σε εκείνο το σημείο της υδρογείου που τα σύννεφα είτε βρίσκονται από κάτω είτε παράλληλα στην οπτική σου. Εκεί που το οξυγόνο που αναπνέεις ανακυκλώνεται εντός ενός οχήματος μικρού, αν το τοποθετήσεις στο ίδιο μήκος μέτρησης με εκτάσεις που βρίσκονται στη γη και το έδαφός της.
Δύο πιλότοι βρέθηκαν στον αέρα για δύο μήνες. Για την ακρίβεια, για 64 ημέρες, 22 ώρες και 19 λεπτά – χρονομέτρηση αρκετή για να τους τοποθετήσει εντός του βιβλίου Guiness World Records με ένα ρεκόρ που πλέον ανήκει στη φαρέτρά τους από το 1958. Ήταν ένα Cessna 172, το όχημα εκείνο που έμελλε να διανύσει 240.000 χιλιόμετρα στον αέρα ή 150.000 μίλια, όπως μεταφράζεται σε αεροπορική ορολογία ή έξι φορές περιφορά της τροχιάς της Γης.
Ο χρόνος γυρνά το 1956, όταν ένας επιχειρηματίας ήθελε να διαφημίσει το ξενοδοχείο του στο Λας Βέγκας και ο μηχανικός των κουλοχέρηδων, Robert Timm, πιλότος βομβαρδιστικού του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε μια ιδέα. Το Hacienda Hotel and Casino είχε μόλις ανοίξει στο νότιο άκρο του Las Vegas Strip και οι ιδιοκτήτες του ήθελαν να προωθήσουν το ξενοδοχείο ως ένα από τα πρώτα οικογενειακά θέρετρα της πόλης.
Ο Timm έπεισε τον ιδιοκτήτη να χρηματοδοτήσει μια προσπάθεια να σπάσει το ρεκόρ αντοχής επανδρωμένης πτήσης, με το ξενοδοχείο Hacienda να εμφανίζεται σε περίοπτη θέση στο αεροσκάφος. Έτσι, με μεγάλη ταχύτητα και όρεξη βρήκε ένα Cessna 172, με αριθμό νηολόγησης N9217B, και μαζί με έναν έμπιστο μηχανικό, πέρασε ένα χρόνο τροποποιώντας το με στόχο να καταρρίψει ένα ακόμη ρεκόρ – και να διαφημίσει ένα σπουδαίο ξενοδοχειακό απόκτημα.
Στην αρχή, δεν κύλησαν όλα όπως αισιόδοξα ευελπιστούσαν. Οι πρώτες προσπάθειες να καταρριφθεί το θεσμοθετημένο – πλέον – παγκόσμιο ρεκόρ των 47 ημερών που είχε επιτευχθεί το 1949 ήταν ανεπιτυχείς. Η μεγαλύτερη από τις τρεις πρώτες αποτυχημένες προσπάθειες διήρκεσε μόλις 17 ημέρες. Παράλληλα, μια άλλη ομάδα κατόρθωσε να σημειώσει νέο ρεκόρ άνω των 50 ημερών. Μετά από κάποια προβλήματα ασυμβατότητας με τον συγκυβερνήτη του, ο Timm βρήκε νέο συγκυβερνήτη και μηχανικό στο πρόσωπο του John Wayne Cook. Η σύσταση της ομάδας είχε αλλάξει, όμως, ο στόχος ήταν τώρα περισσότερο εφικτός.
Οι δύο τους απογειώθηκαν στις 4 Δεκεμβρίου 1958, στις 15:52. Αρχικά έκαναν ένα χαμηλό πέρασμα στο αεροδρόμιο. Περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους πετώντας πάνω από τις ερήμους γύρω από το Λας Βέγκας, ενώ μερικές φορές εκτρέπονταν στο Λος Άντζελες για τηλεοπτικές ευκαιρίες διαφήμισης.
Το μυστικό της επιτυχίας τους έγκειται στην έξυπνη μέθοδο ανεφοδιασμού. Δύο φορές την ημέρα, ένα φορτηγό εξοπλισμένο με δεξαμενή καυσίμων και αντλία θα συναντούσε το αεροσκάφος σε ένα ευθύγραμμο τμήμα κλειστού αυτοκινητόδρομου κατά μήκος των συνόρων Καλιφόρνιας-Αριζόνα. Το Cessna θα πετούσε περίπου 20 πόδια από το έδαφος και θα χρησιμοποιούσε ένα ηλεκτρικό βαρούλκο για να κατεβάσει έναν γάντζο και να δεθεί με τον εύκαμπτο σωλήνα ανεφοδιασμού. Ο Timm ή ο Cook θα στεκόταν σε μια πλατφόρμα έξω από την πόρτα και θα εισήγαγε τον εύκαμπτο σωλήνα στη δεξαμενή του αεροπλάνου, με αποτέλεσμα να χρειάζονται περίπου τρία λεπτά για να γεμίσει. Κατά τη διάρκεια της πτήσης, ανεφοδιάστηκαν 128 φορές.
Το φαγητό προσφέρθηκε με τη βοήθεια του The Hacienda, το οποίο ετοίμαζε γκουρμέ γεύματα. Μέρος της μαγείας του ποιοτικού φαγητού χάθηκε κατά τη μεταφορά, καθώς το φαγητό έπρεπε να τεμαχιστεί και να γεμίσει σε κανάτες θερμός για να φτάσει στους πιλότους. Ένα τέταρτο νερό στέλνονταν επίσης για μπάνιο κάθε δεύτερη μέρα. Κάπως έτσι, κύλησαν οι πρώτες τριάντα οκτώ ημέρες τους στον αέρα.
Μετά από τριάντα εννέα ημέρες, η γεννήτρια έπαθε βλάβη, οπότε δεν είχαν ούτε φώτα, ούτε θέρμανση, ούτε αντλία καυσίμου. Το ντουέτο βασίστηκε σε μια χειροκίνητη αντλία για να μεταφέρει καύσιμα και σύντομα έπρεπε να ανεφοδιάζεται στο σκοτάδι, χωρίς φώτα ή φεγγάρι. Το υπάρχον ρεκόρ έσπασε, αλλά οι δυο τους αποφάσισαν να συνεχίσουν να πετούν για όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο ύπνος ήταν δύσκολος ακόμη και με το στρώμα λόγω του θορύβου του κινητήρα και των κραδασμών του αεροπλάνου. Κάποια στιγμή, ο Timm αποκοιμήθηκε ενώ πετούσε για πάνω από μία ώρα, και το αεροσκάφος διατηρήθηκε ψηλά χάρη σε έναν υποτυπώδη αυτόματο πιλότο που είχαν εγκαταστήσει. Ο αυτόματος πιλότος απέτυχε λίγες ημέρες αργότερα.
Όμως, το ρεκόρ είχε ήδη σπάσει. Κάπως έτσι, οι δυο τους αποφάσισαν να προσγειωθούν στις 7 Φεβρουαρίου 1959, έχοντας το νέο ρεκόρ στη φαρέτρά τους.
