Ε κεί που η θερμοκρασία δεν είναι απλά στα χαμηλά της. Εκεί που το κρύο είναι ικανό να ακινητοποιήσει κάθε κίνηση. Να «παγώσει» τα πόδια και να μούδιασει τα άκρα. Εκεί που η μέρα παραχωρεί το μεγαλύτερο τμήμα της στη νύχτα. Εκεί που οι τολμηροί ανατρέπουν κάθε outdoor δεδομένο.
Ο Gavin McClurg, επαγγελματίας αθλητής με ειδίκευση και εμπειρία στο Mountain Trekking, δοκίμασε κάτι που λίγοι θα έκαναν πράξη και υλοποιήσουν. Σε ένα από τα ταξίδια του την Αλάσκα, ως ειδικός συνεργάτης του National Geographic, πήρε την απόφαση να απολαύσει το φυσικό κάλλος της παγωμένης Αλάσκας κάνοντας Paragliding. Πάντως, αν τον ρωτήσεις ο ίδιος δεν θεωρεί ότι έκανε κάποια τρελά. Απλά, ότι αξιοποίησε την ιδιαίτερη μορφολογία της παγωμένης χώρας προς όφελος δικό του.
Το… «πέταγμα» πάνω από κατάλευκα βουνά
«Η οροσειρά της Αλάσκας δημιουργεί ένα εντυπωσιακό ελλειπτικό σχήμα κατά μήκος ολόκληρης της πολιτείας. Πρόκειται για 480 μίλια, τα οποία όσο τα διασχίζεις στον αέρα δεν αντιλαμβάνεσαι. Η βιοποικιλότητα της περιοχής και η λευκή ομορφιά της μικραίνουν την απόσταση, κάνοντας τη διαδρομή ακόμα πιο απολαυστική»
Στο διάβα, δεν αντικρίζεις πολλά. Μόνο δύο μεγάλους χιλιομετρικά δρόμους και μερικά χωριά. Τα μάτια σου επικεντρώνονται στον λευκό καμβά που εκτείνεται μπροστά σου. Ο McClurg το είχε δει. Η απόφαση του δεν ήταν της στιγμής. Είχε σκιαγραφίσει την περιοχή με το νου και οραματιστεί τη διαδρομή περίπου έξι χρόνια πριν την πραγματοποιήσει. Η αναμονή μεγάλωνε διαρκώς την ανυπομονησία του, κάτι που τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει ότι αυτή είναι μία εμπειρία που ήθελε να προσθέσει στο Bucket List του.
«Όταν στην αρχή άρχισα να μοιράζομαι τη σκέψη μου με τους δικούς μου ανθρώπους, όλοι ήταν αρκετά διστακτικοί. Προσπάθησαν να με αποτρέψουν. Υπερβολικά τολμηρό, ριψοκίνδυνο, τραχύ όπως η επιφάνεια ενός βουνού, παγωμένο όπως η Αλάσκα. Ετσι, ακριβώς, φαινόταν στα μάτια τους αυτή η σκέψη. Εγώ, όμως, είχα πάρει την απόφαση μου»
Τα σημάδια ότι είχε πάρει τη σωστή απόφαση εμφανίζονταν μπροστά του σαν δώρα από το σύμπαν. Λίγα χρόνια αργότερα, ο συνεργάτης του, Kenny, βρήκε εντελώς τυχαία ένα μικρό ελικόπτερο σε οικονομική τιμή. Το αγοράζει χωρίς να ξέρει ακόμα να το κουμαντάρει. Το πρώτο βήμα είχε γίνει. Οι μήνες περνούν και ξαφνικά ο McClurg γνωρίζει τον Dave Turner, πρώην συνεργάτη της Red Bull στο τμήμα του Event Planning. Το όνειρο του αρχίζει να αποκτά τα δικά του φτερά.
Οι απαραίτητες προετοιμασίες
«Ψάξαμε, μάθαμε, προετοιμαστήκαμε. Δεν μπορείς να ξεκινήσεις κάτι τόσο τολμηρό χωρίς να είσαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο. Το πλάνο μας περιλάμβανε δύο με τρεις εβδομάδες στον αέρα, γιατί η Αλάσκα δεν είναι και μικρή έκταση. Η οργάνωση είναι σίγουρα το παν»
Ο καιρός ανέτρεψε τα αρχικά του σχέδια. Δεν μείωσε, όμως, το αίσθημα πληρότητας που μία τέτοια εμπειρία προσφέρει. Αν οι καιρικές συνθήκες ήταν με το μέρος του, θα είχα κάνει Paragliding σε ακόμα μεγαλύτερη έκταση. Το παραδέχεται κι ο ίδιος. Ισως, αν περίμεναν μερικές εβδομάδες ακόμα, να είχαν καταφέρει να διασχίσουν όλη την Αλάσκα. Όμως, αυτά είναι υποθέσεις. Τα γεγονότα έχουν διαφορετική άποψη.
«Υπήρχαν ημέρες που δεν μπορούσαμε εξαιτίας του καιρού να πετάξουμε καθόλου. Το έδαφος ήταν αρκετά τραχύ, ελάχιστα επηρεασμένο από ανθρώπινα στοιχεία. Και ο ουρανός γεμάτος επικίνδυνους ανέμους»
Μία ημέρα από τις πολύ… δύσκολες!
Εκεί που το Paragliding σταματούσε, εκεί το Mountain Hiking έκανε την εμφάνισή του. Η απόσταση, όμως, που έπρεπε να καλυφθεί για να είναι εντός προγράμματος δεν ήταν και τόσο μικρή – ειδικά όταν έπρεπε να τη διασχίσεις με τα πόδια και με βαριά Backpack στην πλάτη. Υπήρχαν μέρες που το Active Tracker κατέγραφε καύση περισσότερων από 10.000 θερμίδων. Και (φυσικά) υπήρχαν στιγμές που το φαγητό δεν αρκούσε. Οι υπολογισμοί δεν είχαν βγει σωστά. Η πείνα έκανε το εγχείρημα ακόμα πιο δύσκολο. Και ο καιρός γινόταν καλύτερος.
Ένα μικρό μαγαζί στη μέση του πουθενά εμφανίστηκε μπροστά του σαν σανίδα σωτηρίας. Το φιστικοβούτυρο, η σοκολάτα, η βρώμη και ο καφές μεταφέρθηκαν σε κλάσματα του δευτερολέπτου από τα ράφια εντός backpack. Την επόμενη ημέρα, ο καιρός πράγματι βελτιώθηκε. Ευκαιρία ο McClurg να ανέβει ξανά στο ιπτάμενο όχημα του. Αυτή τη φορά, για πέντε συνεχόμενες ημέρες στον αέρα με τα επίπεδα της αδρεναλίνης να ανεβαίνουν σε υψηλότερα επίπεδα ακόμα και από το σημείο που βρισκόταν ο ίδιος με το Paragliding στον ουρανό. Προσγειώθηκε ή έστω προσπάθησε να το κάνει με ομαλό τρόπο δίπλα από μερικές σκηνές camping. Πρωταρχική του σκέψη ήταν ο ανεφοδιασμός και εκεί ήταν σίγουρος ότι θα μπορούσε να βρει βασικά αγαθά. Η προσγείωση, όμως, έγινε απότομα, κάτι που ανησύχησε τους campers της περιοχής.
Let’s Fly!
«Αν και φύσει και θέσει αισιόδοξος, η αλήθεια είναι ότι, καθόλη τη διάρκεια της διαδρομής, υπήρξαν αρκετές δυσκολίες. Σκέφτηκα να παρατήσω την προσπάθεια πολλές φορές. Με τον καιρό να μην είναι σύμμαχος μας, χρειάστηκα συνολικά τον διπλάσιο χρόνο από αυτόν που υπολόγιζα. Μετά από 27 ημέρες, φτάσαμε στο Εθνικό Πάρκο Daneli, στα μισά σχεδόν της πορείας μας»
Νομικά, δεν επιτρέπεται να περάσεις με Paragliding πάνω από το Εθνικό Πάρκο. Με την υπομονή να εξαντλείται και τον χρόνο να περνά με φρενήρεις ρυθμούς, ο McClurg χρειάστηκε να περπατήσει μέχρι χιλιόμετρα, προκειμένου να απογειωθεί. Και το έκανε. Ο καιρός ήταν στα καλύτερα του και η ευκαιρία δεν έπρεπε να χαθεί. Λίγο πριν την ολοκλήρωση της διαδρομής, όμως, μία ακόμη δυσκολία τον περίμενε στην γωνία. Ένα τεράστιο σύννεφο, το οποίο κλήθηκε να διασχίσει. Αφρός, άνεμος, χιόνι και ομίχλη κάλυψαν τα μάτια του McClurg, όμως, το Paragliding δεν έχασε τον κυβερνήτη του.
Μετά από 37 ημέρες, ο Gavin McClurg ολοκλήρωσε ένα από τα όνειρα του, υπενθυμίζοντας σε κάθε τολμηρό ότι όσες δυσκολίες και αν έχει η διαδρομή, ο τελικός προορισμός φέρει την πιο γλυκιά ικανοποίηση.
